Na de zelfmoord van haar zoon Rudolf, zou Elisabeth het zwart nooit meer afleggen, met uitzondering van het huwelijk van haar dochter Marie Valerie. In deze tijd liet Elisabeth zich ook niet meer fotograferen en was daarom ook standaard gewapend met een waaier en een parasol. De portretten die van haar werden gemaakt werden dan ook gebaseerd op eerdere foto’s en haar gezicht werd ouder gemaakt.

Elisabeth was een van de beste amazones van haar tijd. En paardrijden deed ze dan ook veelvuldig.  Ze reisde zelfs naar Engeland en Ierland af voor de wildste tochten die ze kon maken. Het kon haar eigenlijk niet wild genoeg, tot groot ongenoegen van haar schoonmoeder en man.

Elisabeth droeg graag Hongaarse kleding, omdat ze zich zo verbonden voelde met het land. En toen ze later koningin van Hongarije was, verschenen dan ook talrijke afbeeldingen van Elisabeth als koningin van Hongarije.

Hieronder vind je een aantal afbeeldingen van schilderijen die door Franz Xaver Winterhalter werden gemaakt van Elisabeth. Winterhalter was in deze tijd een erg bekende en geroemde schilder die al menig staatshoofd had geschilderd, waaronder keizerin Eugénie van Frankrijk. De eerste foto hieronder is het origineel van Winterhalter, het tweede is een kopie. Het schilderij hing in de werkkamer van de keizer en menigeen die op audiëntie kwam bij de keizer heeft dit portret mogen aanschouwen. En ongetwijfeld zullen sommige mensen er schande van hebben gesproken, want Elisabeth droeg een negligé en haar haren los, wat in die tijd als iets seksueels werd gezien.

De fotografie was echt in opkomst en Elisabeth maakte hier dankbaar gebruik van. Ze wilde haar schoonheid voor de toekomst bewaren. Totdat ze vond dat ze er te oud ging uit zien en toen was elk kiekje van haar verboden. Mensen in deze tijd merken vaak op dat Elisabeth niet lachtte op foto’s. Dat had helemaal niks te maken met het feit dat Elisabeth nogal melancholisch van aard was, maar alles met de techniek van fotografie (tanden verschenen niet zo mooi op een foto) en dat men het niet gepast vond om op foto’s te lachen. Een foto was een dure aangelegenheid en men wilde zo statisch mogelijk op een…

In de beginjaren van haar huwelijk werd er ook niet echt gefotografeerd. En ook hier uit deze tijd vind je talrijke etsen, schilderijen, tekeningen etc. Aan de afbeeldingen kan je vaak wel uit opmaken of Elisabeth op de afbeelding al keizerin was en dat is met name te zien aan de hermelijn waarmee ze vaak werd afgebeeld, zoals je op een aantal van onderstaande foto’s kan zien.

Elisabeth werd veelvuldig geportretteerd tijdens haar verlovingstijd. Want het volk moest de toekomstige keizerin al goed leren kennen.

Van Elisabeth’s jeugd zijn er geen echte foto’s, gewoonweg omdat de fotografie nog volop in ontwikkeling was. Pas jaren later zou het meer en meer in gebruik komen. En fotografie was alleen voor de rijken. De armere mensen moesten er voor sparen. Vaak gaf men wel het geld aan een foto uit als iemand was overleden. Vaak werd de overledene dan, hoe wrang ook,  geportretteerd alsof ze nog leefden. Dit soort foto’s zie je vaak bij overleden kinderen. Maar in deze tijd moest het doen met tekeningen, schilderijen, etsen, gravures etc.