Films en docu's

Biografie van Romy Schneider

Romy Schneider als keizerin Elisabeth
Romy Schneider wordt toch wel gezien als de enigste echte keizerin Elisabeth. Maar ze is niet de echte keizerin, maar een van de vele actrices die Elisabeth hebben gespeeld.
Uiteindelijk was Romy niet zo blij dat ze de rol van ‘Sissi’ op zich had genomen, want van dit imago is ze nooit meer afgekomen. Nog éénmaal zou ze Elisabeth spelen, in de film Ludwig II van Visconti, om korte metten te maken met de zoetsappige Sisi, wat niet lukte.

1938
Rosemarie Maria Albach werd geboren op 23 september 1938 om 22.05 uur te Wenen. Zij was het eerste kind van het getrouwde stel Magda Schneider en Wolf Albach-Retty, die beiden acteurs waren.

In oktober 1938 verhuisde de familie van Wenen naar Schonau bij Berchtersgaden. Hier groeit Romy onder de ogen van haar grootmoeder Maria Schneider terwijl haar moeder optredens had. Haar grootmoeder van haar vaders kant is de kasteel-actrice Rosa Albach Retty, die op 26 december 1979 105 jaar oud werd. De naam van haar grootmoeder was Rosa Retty. Retty is de Weense vorm van de orginele Hongaarse familie naam. Rosa Retty is geboren in Berlijn tijdens een optreden van haar ouders, die ook acteurs waren.. Na haar huwelijk met een K.u.K officier , Albach genaamd, noemde ze haarzelf Rosa Albach-Retty. Haar zoon Wolfgang Albach noemde zichzelf toen Wolf Albach-Retty als acteur. Daarom is Romy Schneiders echte naam Rosemarie Albach.

De naam Rosemarie is de combinatie van namen van haar grootmoeder aan haar vaders kant , Rosa, en haar grootmoeder van haar moeders kant, Maria. Romy Schneider heeft de Duitse nationaliteit. Ze werd al Romy genoemd vanuit haar vroegste jeugd. Ze werd in de tijd van haar filmdebuut nog steeds Rosemarie Albach genoemd. In haar eerste film als actrice werd haar de naam Rosemarie Schneider-Albach gegeven – waarschijnlijk haar moeders idee. Maar bepaalde critici schreven bij vergissing Rosemarie Albach Schneider. In publiciteitsartikelen over haar eerste film werd de verkorte “Romy” al vaak genoemd en ze kreeg daardoor die naam ook bij het publiek. In haar tweede film “Feurerwerk” werd ze officieel Romy Schneider genoemd.

1940
De geboorte van haar broer Wolf-Dieter (bijnaam: Wolfi) die nu leeft in Zurich als een chirurg.

1943
Romy’s ouders gaan uit elkaar. Wolf Albach-Retty woont samen met actrice Trude Marlen.

1944
Romy gaat naar school in Berchtesgaden in september.

1945
Na het einde van de oorlog ging Romy naar de kostschool “Goldenstein” die geleid werd door jonge Engelse dames. Haar ouders scheiden in september.

1953
In de zomer heeft Romy haar debuut onder de naam Romy Schneider-Albach. Ze speelt naast haar moeder in de film “Wenn der Weisse Flieder wieder blüht” . Haar scherm-debuut is zo succesvol dat ze al in de herfst gevraagd was voor de volgende film “Feurerwerk” aan de zijde van Lilli Palmer. Magda Schneider trouwt met de restauranthouder Hans Herbert Blatzheim uit Cologne.

1954
Romy Schneider werd op de lijst gezet in de lente voor een ondersteunende rol in het filmproject “Der Ziegeunerbaron” van Arthur Maria Rabenalts. Maar de rol werd ingevuld door Waltraud Haas. In de zomer speelt Romy haar eerste hoofdrol. Ze is gevraagd, door de regiseur Ernst Marischka voor de rol in “Mädchenjahre einer Koningin”. Deze rol als monarch was niet zonder consequenties.

1955
Romy Schneider vestigt zich echt in de Duitse film industrie. Na haar film “Die Deutschmeiser” en “Der letzte Mann” is ze klaar om tot de Duitse sterrendom toe te treden met ‘Sissi” dat een groot succes werd bij het publiek. Iedereen in Europa is helemaal weg van haar – de jonge meisjes, de moeders en zelfs de grootmoeders.

1956
Het vervolg “Sissi, die junge Kaiserin” werd gefilmd in de lente zodat de droom kon doorgaan. De enthousiasme van de kijkers heeft geen limiet – maar Romy vermoed iets ergs. Ze neemt twee hoofdrollen over in welke ze veilig is voor het cliche die nu als een kroon om haar hoofd heen hangt: “Kitty und die grosse Welt” en “Robinson soll nicht sterben”

1957
In de lente is ze voor het eerst voor de camera in Parijs voor de film “Montpi”. Het is een liefdesverhaal van Gabor von Vaszary. Vazary schreef een boek genaamd Romy over de ontmoeting met Romy Schneider. Maar in de zomer riep Ernst Marischka en de nog steeds dromende publiek Romy terug. Romy heeft geen kans, de kroon moet terug: “Sissi- Schicksaljahre einer Kaiserin”. Ze kan zichzelf herstellen tijdens de milde late seizoen in Ischia in “Scampolo”.

1958
Na de niet echte gelukkige remake van “Madchen in Uniform” volgde zelfs die niet zo beste remake van “Liebelei” van Schnitzler met de titel “Christine”. In deze film ontmoette ze Alain Delon voor het eerst. De film “Die Halbzarte” in de herfst maakt het lijden van het Sissi-publiek compleet.

1959
Duitsland verliest Romy Schneider dit jaar: de officiele verloving met Alain Delon vindt plaats op 22 maart. De Duits – Franse coprodukties “Ein Engel auf Erden” en “Die schone Lugnerin” hebben succes. Maar de Fransen kunnen Sissi ook niet vergeten, zo kwam het dat ze speelde in “Katja – die ungekronte Kaiserin” aan de zijde van Curd Jurgens. Aan het einde van de zomer bezoekt Romy Alain Delon voor een opname van “Nur die Sonne war Zeuge” en heeft een kort optreden in een scene van de film.

1960
Ze komt terug naar Duitsland na het verzoek van de grote Fritz Kortner. Ze speelt de rol van Myrrhine in de orginele televisiefilm ” Die Sendung der Lysistrata”. Nadien gaat ze naar Milan om Alain Delon te bezoeken bij de opnames van “Rocco und seine Bruder” en leert daar Luchino Visconti kennen. Deze ontmoeting leidt tot een lange, gemeenschappelijke en hechte vriendschap dat Romy Schneiders leven compleet veranderd.

1961
Het lukt Visconti om Romy te overtuigen – die nog nooit acteerlessen geaccepteerd heeft – om op toneel te gaan staan. Ondanks dat het toneelspel in de taal is waar ze van houdt, heeft ze er geen goede controle over. Visconti zet de elisibethaanse incestdrama “Schade, dass sie eine Hure ist” van John Ford met haar en Alain Delon op het toneel van de Theatre de Paris. Nadat Romy Schneider – die zichzelf compleet uitputte tijdens de repetities- een blinde darm operatie moest ondergaan vond de premiere plaats op 29 maart te Parijs. Heel Parijs is enthousiast. De critici hadden het speciaal over Romy Schneiders verandering als serieuze toneel-actrice. Ze maakt met Visconti de episode “Der Job” uit de film “Boccaccio ’70” tijdens de zomerstop van het theater seizoen.
Visconti, Coco Chanel en de kapper Alexandre maken Romy’s methamorfose af. In november neemt ze “Kampf auf der Insel” op met Jean-Lonis Trintignant. De film werd geregiseerd door Alain Cavalier, die een colaborateur van Louis Malle. Nadien begint ze met de repetities van het theatertournee met de Compagnie Sacha Pitooff: ze speelt de rol van Nina in Tschechovs toneelstuk “Die Mowe”.

1962
Romy neemt een kleine gast rol in de film “L ‘Amour de la mer” van Guy Gilles. De opnames voor “Der Prozess” geregiseerd door Orson Welles beginnen in maart. Daarna filmt Romy haar eerste film “Die Sieger” voor Columbia.

1963
Ze vliegt naar de US in februari voor de Amerikaanse start van “Boccaccion ’70”. Robert Rossen biedt haar de rol aan van Lilith die later gespeeld werd door Jean Seberg. Otto Preminger is een regiseur in Hollywood die haar strikt voor de vrouwelijke hoofdrol in “Der Kardinal”. Romy ontmoet haar ouders – die het bijgelegd hadden in de tussentijd – tijdens de opnamen in haar thuis-haven Wenen. In Parijs krijgt ze de prijs voor de beste buitenlandse actrice voor haar optreden van Leni in “Der Prozess” in juni. In de herfst gaat Romy naar Hollywood en neemt de comedy “Leih mir deinen Mann” met Jack Lemmon op.

1964
De opnames voor de film “L ‘Enfer” starten in de lente onder de regie van Henri-Georges Clouzot, die met de opnames gestopt was vanwege ziekte. De film blijft incompleet. De opnames voor de film “Die Tarnowska” – die Visconti probeerde te realiseren met Romy – was hetzelfde lot beschoren. Romy ontvangt de publieksprijs La Victoire du Cinema Francais uit de handen van Michele Morgan in juni. Maar het ‘ongeluk’ gaat door dit jaar. Alain Delon en Romy gaan uit elkaar. Romy was bijna dood tijdens de opnamen van “Was gibt’s Neues, Pussy?” onder de regie van Clive Donner, toen een spotlicht naar beneden kwam.

1965
In de lente keert Romy Schneider terug naar Duitsland. Ze neemt deel aan de openings-ceremonie van het Europa-Center in Berlijn waar haar stiefvader “Daddy” Blatzheim een nieuw restaurant opent. Romy ontmoet hier Harry Meyen, die een acteur is uit Berlijn, maar ook een boulevard-regiseur is. Hun gezamenlijke theater plannen ( “Fraulein Julie) gaan niet door, maar de twee blijven dicht bij elkaar vanaf die tijd. In de herfst filmt Romy de film “Halb elf in einer Sommernacht” met Melina Mercouri en Peter Finch onder de regie van Jules Dassin. Ze wijst Claude Lelouch’s aanbod af om de vrouwelijke hoofdrol te spelen in “Ein Mann und eine Frau”.

1966
In het Ruhr gebied neemt ze voor het eerst met haar toekomstige compagnon Michel Piccoli de film “Schornstein Nr. 4 op van maart tot mei. Deze werd gevolgd door de film “Spion zwischen zwei Fronten” van de James Bond regiseur Terence Young in juni. Hans-Jurgen Syberberg filmt met haar Kitzbuhl de beroemde televisiedocumentaire “Romy – Portrat eines Gesichts” voor de Beierse radio. Ze trouwt met Harry Meyen in Sant-Jean Cap Ferrat op 15 juli. Ze verhuizen naar Berlijn-Grunewald in de herfst. Hun zoon David Christopher werd geboren op 3 december. Nadien trok Romy zich terug in haar prive leven.

1967
De dood van haar vader Wolf Albach-Retty

1968
Ze keert terug naar de films in de lente. Ze filmt in Londen de agent parodie “Otley” die compleet mislukte met Tom Courtenay als haar partner. Maar dan komt er een film die rechtstreeks naar de kijkers hart gaat en voed een beetje de roddelpers. Romy speelt samen met Alain Delon in “Der Swimmingpool”.

1969
Ze neemt de film “Inzest” op in Engeland in de lente en deze film werd compleet afgekraakt door de critici. Maar dan komt de belangrijke ontmoeting met Claude Sautet. Romy bereikt weer een top.
In de zomer filmt ze met hem “Die Dinge des Lebens” die het film-evenement van Frankrijk wordt maar één jaar later.

1970
Ze filmt “Die geliebte des anderen”, een misdaad thriller met Maurice Ronet in januari. De film “Bloomfeld volgt met Richard Harns als partner en regiseur. Ze filmt in Italie “La Califfa” met Ugo Tognazzi in de zomer. Sautet-Piccoli-Romy – het succesvolle team – is herenigd in de film “Das Madchen und die Kommissar. In de late herfst speelt ze weer met Alain Delon in “Das Madchen und der Morder-die Ermording Trotzkis”. Romy Schneider werd ook sociaal politiek verwikkeld: in de magazine de Stern geeft ze toe met honderd vrouwen “Ik heb een abortus gehad” en claimt de afschaffing van paragraaf 218.

1971
Tijdens de film festival in Cannes in mei stelt Visconti haar voor om nog eenmaal de rol van keizerin Elisabeth van Oostenrijk te spelen. Romy accepteerd. De laatste uitdrijving van Sissi is begonnen.

1972
Ze staat samen met Helmut berger als “Ludwig II” onder Visconti’s regie voor de camera in de lente. De Duitse film kijkers krijgen de mogelijkheid om de volledige versie van de film te zien pas zeven jaar later, omdat er rigoreus in gesneden is. Claude Sautet draait zijn derde film met Romy: “Cesar und Rosalie”. Romy Schneider en Harry Meyen gaan uit elkaar ( Ze scheiden officieel in juni 1975)

1973
Na een tijd vertoeft te hebben in Zwitserland is ze terug voor de camera in “Le Train – Nur ein Hauch von Gluck”. Vanaf nu gaat alles snel. In het midden van augustus “Sommerliebelei” onder de regie van Jean-Claude Brialy, in het midden van september “Das wilde Schaf” onder de regie van Michel Deville en in de winter “Trio Infernale” onder de regie van Francis Girod.

1974
Na haar schokkende rol in “Trio Infernale” neemt ze een rol aan in de film “Nachtblende” in de zomer onder de regie van Andrzej Zulawski, een jonge Pool en Wajda-student.

1975
Haar meest succesvolste film in Frankrijk “Das alte Gewehr – Abschied in der Nacht” met Philippe Noiret is opgenomen in het begin van het jaar onder de regie van Robert Enrico. Ze krijgt de publieks prijs -du cinema- in februari. Op het festival in Taormina krijgt ze de award voor beste actrice. Ze trouwt met Daniel Biasini, haar secretaris, in Berlijn op 18 december.

1976
In februari waarderen de lezers van de magazine Clint-Revue haar de Grand Prix International. Ze krijgt de Franse Oscar, de Cesar, op 3 april voor haar optreden in de twee films “Nachtblende” en “Das alte Gewehr”. Het bedank-toespraak veranderde in een lofuiting voor Luchino Visconti die kort daarvoor stierf. Ze neemt drie films op dat jaar: “Die Frau am Fenster” onder de regie van Pierre Granier-Deferre, een ondersteunende rol in “Mado” opnieuw onder de regie van Claude Sautet en na een lange tijd in Duitsland Heinrich Bolls film versie “Gruppenbild mit Dame” onder de regie van Aleksander Petrovit. Tijdens deze periode heeft ze een gast optreden in de televisiefilm “Tausend Lieder ohne Ton” van Claudia Holldack.

1977
Romy Schneider wordt gewaardeerd op 24 juni voor beste actrice met de Filmband in Gold van de Duitse filmprijs voor haar optreden van Leni in “Gruppenbild mit Dame”. Haar dochter Sarah wordt geboren in Gassen dichtbij St. Tropez op 21 juli. In de winter zegt Romy haar rol van Lulu in de geplande filmversie van Wedekind af omdat er niet verenigbare interresses waren tussen haar en Liliana Cavani, de regiseur. Walerian Borowczyk maakt de film twee jaar later met Anne Bennet.

1978
Romy draait haar vijfde film met haar favoriete regiseur Claude Sautet in de zomer: “Eine einfache Geschichte”. Ze staat voor de camera in Munchen in november voor de grote internationale sterproduktie “Blutspur” onder de regie van Terence Young.

1979
Romy’s eerste man Harry Meyen pleegt zelfmoord in Hamburg op 15 april. Romy krijgt haar tweede Cesar in Parijs op 3 februari voor haar optreden in “Eine einfache Geschichte” van Claude Sautet. In de lente filmt ze voor de eerste keer onder de regie van Costa-Gavras de problematische liefdesverhaal “Die Liebe einer Frau” met Yves Montand. De film “Death Watch”(La mort en direct) van Betrand Tavernier volgt in mei met buitenopnamen in Schotland. Deze film werd later de officiele Franse contributie bij de competitie van de 30e internationale filmfestival in Berlijn in 1980.

1980
In de lente regiseerd Francis Girod de film “Die Bankiersfrau” (La Banquire) met Romy in de hoofdrol. De opnamen in Rome voor “Die zwei Gesichter einer Frau (Fatasma d ‘Amore) begint in de herfst onder de regie van Dino Risi. De lezers van Paris Match verkiezen Romy Schneider en Alain Delon tot de favoriete sterren van het jaar.

1981
Romy neemt de de kleine rol over in de film “Das Verhor”(Garde a Vue) net als Lino Ventura en Michel Serrault onder de regie van Claude Miller. Ze komt in de krantenkoppen in februari vanwege haar scheiding van Daniel Biasini ( officieel in juni). In april werden de opnamen van “Die Spaziergangerin von Sans-Souci” (La Fassante de Sans-Souci) weer stilgelegd vanwege een gebroken been. De filmopname begint in mei voor een korte tijd onder de regie van Jacques Rouffio. Maar dan een operatie aan de nieren dwingt haar om de film te onderbreken. Haar zoon David heeft een dodelijk ongeluk op 5 juli. David probeerde over het hek van Biasini’s grootouders te klimmen en glijdt weg en hij wordt gespiest door de punten van het hek. Hij sterft in het ziekenhuis vanwege de ernstige verwondingen. Hij was maar 12 jaar oud. De opnamen voor “Spaziergangering” vervolgt in oktober en eindigt in het midden van december.

1982
De specialiste journaal “Le Cinema Francais” kondigt het begin van de opnames van het filmproject “Einer gegen den anderen” (L ‘Un contre l’ autre) aan voor 1 juni. Alain Delon zou haar partner zijn en Pierre Granier-Deferre zou de film regiseren. Maar dat zou nooit gebeuren. Romy sterft in Parijs in de vroege morgen van 29 mei naar een hartaanval; maar 10 maanden en 24 dagen na de dood van haar zoon David.
Haar eerste project “Die Spaziergangerin”, die ze zelf in werking gezet had werd haar afscheidsfilm. Ze wijdt de film aan “David en zijn vader”. Ze wordt gewaardeerd op het film festival in Montreal -kort na haar dood- met een prijs overeenkomstig met de beste optreden in haar laatste film. Ze had niet de tijd om de film in het Duits in te spreken.

Filmografie
1953 Feurerwerk
1953 Wenn die weisse Flieder wieder blüht
1954 Mädschenjahre einer Königin
1955 Sissi
1955 Der Letzte Mann
1956 Sissi – Die junge Kaiserin
1956 Kitty und die grosse Welt
1955 Die Deutschmeister
1957 Montpi
1957 Sissi – Schicksljahre einer Kaiserin
1957 Robinson soll nicht sterben
1958 Die Halbzarte
1958 Christine
1958 Mädchen in Uniform
1958 Scampolo
1959 Die Schöne Lügnerin
1959 Ein Engel auf Erden
1960 Plein soleil
1960 Katja, die ungekrönte Kaiserin
1961 Die Sendung der Lysistrata
1962 Forever My Love
1962 Boccaccio ’70
1963 The Victors
1963 The Cardinal
1963 Le Procès
1964 L’Enfer
1964 Good Neighbor Sam
1965 Romy, Anatomie eines Gesichts
1965 What’s new, Pussycat
1966 10:30 P.M. Summer
1966 La Voleuse
1967 La Fantastique histoire vraie d’Eddie Chapman
1969 Les Choses de la vie
1969 Otley
1969 La Piscine
1970 La Califfa
1970 My Lover My Son
1971 Max et les ferrailleurs
1972 Bloomfield
1972 César et Rosalie
1972 Ludwig
1972 The Assassination of Trotsky
1973 Le Train
1973 Un amour de pluie
1974 Le trio infernal
1974 Le Mouton enragé
1975 L’imprortant c’est d’aimer
1975 Les Innocents aux mains sales
1975 Le Vieux fusil
1976 Une femme á sa fenétre
1976 Mado
1977 Gruppenbild mit Dame
1978 Une histoire simple
1979 Bloodline
1979 Clair de femme
1980 La Banquière
1980 La Mort en direct
1981 Garde á vue
1981 Fantasma d’amore
1982 La Passante du Sans-Souci


Bronnen:
www.romy.de
DVD Sissi, schicksaljahre einer Kaiserin
Vertaald en opgetekend door Diaantje

Abonneer
Laat het weten als er
guest

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties